† Nemesis'kits Bindi

Je kreeg 2 prachtige nestjes en je dochter Drucilla was je grootste fan en dikke vriendin. Tja dat bolle heb je aan haar doorgegeven. Samen waren jullie de bolle dina's , en jij was ons blauwe kamerolifantje. We wisten altijd als jij de trap af kwam of de kamer in kwam , dan klonk het stamp stamp stamp stamp en ja hoor daar stond je dan in het rond kijkend of er al weer wat lekkers klaar stond.
Je kon uren naast ons op de bank liggen , samen met Drucilla , door wie je je maar wat graag liet wassen en poetsen.
In al die jaren ben je nooit ziek geweest. Alleen afgelopen december toen je last kreeg van obstipatie en het even kantje boord was. Maar je kwam er weer bovenop en je werd weer de oude Bindi.
Toen ik je gedag zei omdat ik samen met Ellen een paar dagen ging wandelen met de hondjes , miauwde je nog toen ik zei : mama is vrijdag weer terug.
Nooit had ik kunnen bedenken dat dat de laatste keer zou zijn dan ik je in leven zou zien.
Gisteravond lag je nog heerlijk met Yahya te knuffelen op bed. Je spinde zoals altijd keihard en draaide je om om in slaap te vallen , Yah z'n hand op je hoofd. Toen hij vanochtend wakker werd en je aaide voelde je zo koud....
De katjes hadden je toegefluisterd : kom maar naar ons over de regenboogbrug
Het is zo onwerkelijk , nooit zullen we je vergeten , Allerliefste Bindi Boe , Liefste Boeshka van me.
Je zit voor altijd in ons hart.
Doe ze daar de groeten en Run Free in Wallhalla , untill we meet again
Zo Stil,
Dat alle klokken zwegen ja,
De tijd stond onbeweeglijk,
Zo stil en zo verloren ging je weg,
Zo stil en zo verloren ging je weg.
Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan,
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan,
Al zing ik duizend liedjes over dit gemis,
Maar toch zou ik niet weten,
Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.
Zo stil,
Hoewel ik je nog iedere dag mis,
En waar je nu ook zijn mag,
Echt het is,
Me helder,
Dat stilte nu jouw vriend geworden is.
Songtekst : Bløf